Indicator 4.8: gebruik van inkomsten koolstofprijsstelling

Belangrijkste bevinding: de inkomsten uit koolstofprijsstellingsinstrumenten zijn tussen 2016 en 2017 met 50% gestegen tot $33 miljard, waarvan $14.5 miljard is toegewezen aan verdere activiteiten ter beperking van de klimaatverandering.

Indicator 4.8 volgt de totale overheidsinkomsten uit koolstofprijsstellingsinstrumenten en hoe deze inkomsten vervolgens worden toegewezen. Overheidsinkomsten uit koolstofprijsstellingsinstrumenten kunnen voor verschillende doeleinden worden aangewend. Inkomsten kunnen worden geïnvesteerd in activiteiten om de klimaatverandering tegen te gaan of zich aan te passen aan de klimaatverandering, expliciet worden gerecycled voor andere doeleinden (bijv. om andere belastingen of heffingen te verlagen), of gewoonweg bijdragen aan de algemene overheidsmiddelen.

De overheidsinkomsten uit koolstofprijsstellingsinstrumenten bedroegen in 2017 in totaal bijna $33 miljard, een stijging van 50% ten opzichte van de $22 miljard in 2016. Deze stijging is het gevolg van een combinatie van een toenemende dekking van de koolstof prijsstelling in 2017 (met de invoering van de Ontario, Canada, ETS en koolstofbelastingen in Alberta, Canada, in Chili en in Colombia), een stijging van de gemiddelde prijzen en een toenemend aandeel van de ETS-vergunningen die op een veiling worden gekocht (in plaats van gratis gedistribueerd). [110]
De absolute waarde van de toegewezen middelen is in alle vier de categorieën gestegen, waarbij het proportionele aandeel tussen 2016 en 2017 grotendeels stabiel is gebleven. De meest opvallende verandering is een verschuiving van ongeveer 4% van de totale inkomsten van inkomsten uit recycling naar mitigatie (bijlage). Dit is voor een deel te danken aan Colombia en met name Ontario, die zich ertoe hebben verbonden om alle inkomsten uit hun nieuw ingevoerde instrumenten toe te wijzen aan verdere mitigatiemaatregelen.

Gegevens over de gegenereerde inkomsten worden verstrekt door het Carbon Pricing Dashboard van de Wereldbank, met informatie over de toewijzing van inkomsten uit verschillende bronnen. Alleen instrumenten met inkomstenramingen en met inkomsten die vóór de herverdeling door de beheersautoriteit zijn ontvangen, worden in aanmerking genomen. De methoden en belangrijkste gegevensbron (de Wereldbank) [109]  [110]  voor deze indicator zijn sinds het Lancet Countdown Report 2017 niet veranderd. [2] en worden daar en in de bijlage beschreven, samen met nadere informatie over de verschillende bronnen die zijn gebruikt om dit globale beeld te krijgen van de koolstofprijsstellingsinkomsten en gegevens voor individuele instrumenten.