Indicator 5.3: betrokkenheid bij gezondheid en klimaatverandering in de Algemene Vergadering van de VN
Belangrijkste bevinding: van 2007 tot 2017 is
er in de UNGD in toenemende mate een verband gelegd tussen klimaatverandering en gezondheid.
In deze paragraaf presenteren we trends van 1970 tot 2017,
waarbij we apart kijken naar verwijzingen naar gezondheid, klimaatverandering en gezondheid en klimaatverandering (figuur 27). Hoewel zowel gezondheid als klimaatverandering al geruime tijd
centraal staan in de UNGD, zijn de samenhangende verwijzingen tussen gezondheid en klimaatverandering pas in 2000 echt gaan stijgen. Sinds 2007 zijn de trends in de samenhang tussen gezondheid en
klimaatverandering in grote lijnen in overeenstemming met de afzonderlijke trends voor klimaatverandering en gezondheid.
Twee pieken in de betrokkenheid zijn duidelijk zichtbaar; in
2009-2010 noemde 20% van de landen gezondheid en klimaatverandering met elkaar samenhangende kwesties, een sterke stijging in verband met de aanloop naar de COP15 van het UNFCCC. De tweede,
grotere piek in 2014 viel samen met de overgang van de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling naar de SDG's en de aanloop naar de COP21 van het UNFCCC. In dat jaar verwees bijna een kwart van
alle regeringen naar de gezondheidseffecten van de klimaatverandering. Sinds 2014 is er in de UNGD een afname van de betrokkenheid bij gezondheid en klimaatverandering waargenomen, waarbij
slechts 12% van de 196 VN-lidstaten in 2017 samen naar de twee kwesties verwezen. Een aanzienlijke meerderheid van de staten verwees daarentegen in hun UNGD-verklaring van 2017 naar
klimaatverandering (>75%).
Er bestaan duidelijke mondiale en nationale verschillen in de
aandacht voor gezondheid en klimaatverandering. Landen in het westelijk deel van de Stille Oceaan zijn het meest geneigd om in hun UNGD-verklaringen te verwijzen naar het verband tussen
klimaatverandering en gezondheid, met ongeveer 40% in 2017. Zo merkt Tuvalu's verklaring op dat "de gevolgen van klimaatverandering de meest directe, fundamentele en verreikende bedreiging vormen
[.....] voor het recht op de hoogst haalbare standaard van lichamelijke en geestelijke gezondheid". De Australische verklaring bespreekt hoe SDG's, het Akkoord van Parijs en het Sendai Framework
een blauwdruk bieden voor wereldwijde actie op gebieden als klimaatverandering, ziekten (waaronder malaria) en resource management. De Cambodjaanse regering verklaarde ook dat "de agenda voor
2030 onlosmakelijk verbonden is met veel van de problemen die de wereld vandaag de dag verstoren, waarvan de meest urgente de klimaatverandering is, die niet alleen een directe bedreiging op zich
is, maar ook een multiplier van vele andere bedreigingen - van armoede, ziekten en voedselonzekerheid, tot massale migraties en regionale conflicten". De tekst voor individuele GD-verklaringen is
beschikbaar als onderdeel van het Algemeen VN-debatcorpus. [130]
De regionale betrokkenheid van het westelijk deel van de
Stille Oceaan wordt gedreven door de eilandstaten in de Stille Oceaan. In 2017 waren, net als in voorgaande jaren, de kleine eilandstaten in ontwikkeling (SIDS) prominent aanwezig onder de landen
die in hun UNGD-toespraken over gezondheid en klimaatverandering spraken. Nauru, de Malediven, de Marshalleilanden, Tuvalu, St Kitts en Nevis, en Vanuatu bespraken allemaal de klimaatverandering
en gezondheidsverbanden. Daarentegen was de betrokkenheid het laagst in Europa en Noord-Amerika.
Methoden en gegevensbronnen worden volledig uitgelegd in het
Lancet Countdown's 2017 rapport [2] en in de bijlage. In de analyse van dit jaar wordt voornamelijk gerapporteerd over het aantal
landen dat het verband legt tussen gezondheid en klimaatverandering in plaats van over het
aantal verwijzingen naar de relatie tussen gezondheid en klimaatverandering; om aan te sluiten bij het verslag over 2017, worden in de bijlage trends met betrekking tot het aantal referenties
gegeven, samen met aanvullende analyses.